Επιστήμονες αποκάλυψαν περισσότερες λεπτομέρειες για την ανατομία του Tiktaalik, του «ψαρόποδου» που συμπληρώνει το κενό στην εξελικτική ιστορία ανάμεσα στα ψάρια και τα τετράποδα ζώα της ξηράς. Το εύρημα ότι το ζώο διέθετε κινητό λαιμό, ενισχύει τη θέση του ως «χαμένος κρίκος» στην μετάβαση από τη θάλασσα στη στεριά.

Tο ηλικίας 375 εκατομμυρίων ετών απολίθωμα προκάλεσε αίσθηση το 2006 (Απολίθωμα που σηματοδοτεί το πέρασμα στην ξηρά), όταν αναλύσεις αποκάλυψαν έναν οργανισμό με χαρακτηριστικά που μοιράζονταν μεταξύ ψαριού και τετράποδου.

Οι αρχικές έρευνες είχαν φανερώσει κινητό λαιμό και οστεώδη κάλυψη των βραγχίων, στοιχεία που υποδείκνυαν ότι το πλάσμα μπορούσε να αναπνεύσει αέρα, καθιστώντας το το πιο ολοκληρωμένο απολίθωμα της μεταβατικής περιόδου στην εξελικτική ιστορία.

Ωστόσο, κατά την πρώιμη μελέτη το κρανίο ήταν ακόμα εγκλωβισμένο στον βράχο. Πρόσφατα ο Νιλ Σούμπιν από το Πανεπιστήμιο του Σικάγο και η ομάδα του, κατόρθωσαν να αποσπάσουν το κάτω μέρος του κρανίου από την πέτρα για να αποκαλύψουν ότι και εκεί η σκελετική κατασκευή αποτελεί ένα μίγμα χαρακτηριστικών ψαριού και ζώου ξηράς.

«Το έργο μας δείχνει ότι, κατά τη μετάβαση, το κεφάλι αυτών των ζώων γινόταν πιο ισχυρής κατασκευής και ταυτόχρονα πιο ευκίνητο σε σχέση με το υπόλοιπο σώμα», εξηγεί ο Τεντ Ντέσλερ της Ακαδημίας Φυσικών Επιστημών της Φιλαδέλφειας, που συμμετείχε στη μελέτη του απολιθώματος. Για ένα θηρευτή που ζει σε ρηχά νερά, τα πλεονεκτήματα του κινητού κεφαλιού και λαιμού είναι ολοφάνερα.