Η ηλιακή ακτινοβολία αλλά και οι βουτιές στη θάλασσα ή την πισίνα προκαλούν μια σειρά οφθαλμολογικών παθήσεων. Ποιες είναι οι «ασπίδες» προστασίας των ματιών

Σοβαρούς κινδύνους κρύβει το καλοκαίρι για τα μάτια μας, καθώς τα θαλασσινά μπάνια και η υπερέκθεση στην υπεριώδη ακτινοβολία του ήλιου προκαλούν αλλεργίες, ερεθισμούς και διάφορες άλλες παθήσεις.

Ειδικά τον Ιούλιο και τον Αύγουστο που τα ποσοστά υγρασίας στη χώρα μας είναι πολύ υψηλά, δεν θα πρέπει να στεκόμαστε κάτω από τον ήλιο από τις 11 το πρωί μέχρι τις 2 το μεσημέρι, ενώ γενικά, επικίνδυνη εποχή θεωρείται το διάστημα από Απρίλιο μέχρι Οκτώβριο. Η απογευματινή ηλιοθεραπεία είναι το «σύνθημα» του φετινού καλοκαιριού.

Φακοί επαφής
«Συναγερμός» για όσους φορούν φακούς επαφής. Οι αυξημένες θερμοκρασίες προκαλούν εξάτμιση του υγρού των φακών και κατ επέκταση, την αφυδάτωσή τους.

«Οι μαλακοί φακοί επαφής περιέχουν νερό από 38% έως 70%, το οποίο μπορεί να εξατμιστεί από τη θερμοκρασία του ματιού αλλά και του περιβάλλοντος. Το καλοκαίρι με τις υψηλές θερμοκρασίες, η εξάτμιση είναι ταχύτερη.

Ενας αφυδατωμένος φακός κολλάει στο μάτι και από πανάκεια μετατρέπεται σε πηγή ενόχλησης. Οι φακοί συχνής αντικατάστασης είναι μία πολύ καλή λύση για το πρόβλημα της αφυδάτωσης, εφόσον ο φακός έχει πάντα το σωστό ποσοστό υγρασίας», εξηγεί η κ. Γεωργία Τόλιου, οπτομέτρης του οφθαλμολογικού Κέντρου «Εμμετρωπία».

Θάλασσα vs Πισίνας
Επίσης, απειλή για τα μάτια αποτελεί η θάλασσα και το νερό της πισίνας. Το θαλασσινό νερό περιέχει 3,5% αλάτι, και το 30% των περιπτώσεων μικροβιακής κερατίτιδας και άλλων λοιμώξεων παρουσιάστηκαν σε άτομα που κολυμπούσαν στη θάλασσα με ή χωρίς φακούς επαφής.

Παρ όλα αυτά, η χρήση των φακών στη θάλασσα δεν είναι συνήθως επικίνδυνη. Εξαίρεση αποτελεί η πιθανότητα να χαθεί ο φακός αν ανοίξουν τα μάτια μέσα στο νερό. Αντίθετα, η χρήση των φακών επαφής στην πισίνα πρέπει να αποφεύγεται διότι μπορεί να μεταφερθούν επικίνδυνοι μικροοργανισμοί και να μολύνουν το μάτι.

«Υπάρχει μια σειρά από οφθαλμικά προβλήματα που μπορούν να προκληθούν από κολύμπι σε πισίνες όπως μόλυνση από αδενοϊούς, μύκητες και σπάνια από ακανθαμοιβάδα, έναν πρωτοζωικό οργανισμό, που προκαλεί σοβαρές βλάβες στον κερατοειδή», δηλώνει ο κ. Αρτέμιος Κανδαράκης, διευθυντής της Α Κλινικής του Οφθαλμιατρείου Αθηνών.

Τα περισσότερα κρούσματα ασθενειών από πισίνες είναι οι επιπεφυκίτιδες, που προκαλούν ερυθρότητα του ματιού και παραγωγή δακρύων και οι κερατίτιδες από ιούς, μικρόβια και μύκητες, οι οποίες είναι υπεύθυνες για τη θολή όραση, τη φωτοφοβία και την αίσθηση ξένου σώματος στο μάτι.

Η επιπεφυκίτιδα προκαλείται συνήθως από χλαμύδια, ένα σεξουαλικώς μεταδιδόμενο μικρόβιο που ζει στα κύτταρα του οργανισμού και διαρκεί αρκετές εβδομάδες έως μήνες, ενώ η κερατίτιδα αν δεν αντιμετωπιστεί έγκαιρα μπορεί να προκαλέσει και απώλεια όρασης.

Οι πολυσύχναστες πισίνες αποτελούν εστίες δισεκατομμυρίων μικροβίων. Μόνο από το σάλιο ενός ατόμου μια πισίνα γεμίζει μέσα σε ελάχιστη ώρα 100 εκατ. μικροοργανισμούς ανά κυβικό μέτρο.

Οσο αυξάνει ο αριθμός των ατόμων, τόσο αυξάνει ο αριθμός των μικροοργανισμών, με επακόλουθο να μειώνεται η αντισηπτική δράση του χλωρίου.

Σωτήρια λοιπόν για την υγεία των ματιών μας, όταν κολυμπούμε σε πισίνα, θεωρείται η χρήση γυαλιών με σφικτή εφαρμογή και όχι οι φακοί επαφής.
Οι ειδικοί τονίζουν ότι η χρήση των γυαλιών ηλίου μειώνει τον κίνδυνο οφθαλμικής βλάβης και επισημαίνουν ότι δεν πρέπει να κρατάμε το ίδιο ζευγάρι πάνω από δύο έως τρία χρόνια διότι χάνεται το φίλτρο προστασίας τους.