Είσαι ο ιδανικος υποψήφιος για τη θέση. τα πας περιφημα στη συνεντευξη, μέχρι που ακούς την ερώτηση: «Ποιο είναι το μεγαλύτερο ελάττωμά σου;». Τέσσερις τρόποι να απαντήσεις χωρις να κολλήσεις.

«Εχω την τάση να μιλάω πολύ»
Σε καμία περίπτωση, βέβαια, δεν θέλεις να αφήσεις υπονοούμενο ότι τη μισή μέρα σου την περνάς στο τηλέφωνο και την άλλη μισή χαζολογώντας από γραφείο σε γραφείο.

«Εχω πολλές απαιτήσεις από τον εαυτό μου»
Αυτό σημαίνει ότι θα περιμένεις, και με το δίκιο σου, αφού το ξεκαθάρισες, υψηλά επίπεδα απόδοσης, τόσο από τον εαυτό σου όσο κι από τους ανθρώπους που θα βρεθούν γύρω σου. Δεν πρέπει να παραγνωρίζεις το γεγονός ότι ο καθένας είναι διαφορετικός με άλλες γνώσεις κι αρμοδιότητες. Δεν έχεις την απαίτηση να δουλεύεις με κλώνους. Ασε να φανεί ότι είσαι απαιτητικός, επειδή ουσιαστικά θέλεις να πάρεις το 100% από όλους τους συνεργάτες σου. Δίνοντας το καλό παράδειγμα περιμένεις ότι και οι υπόλοιποι θα κάνουν το ίδιο προσφέροντας το κάτι παραπάνω για ένα πολύ καλό συλλογικό αποτέλεσμα. Οταν βάλεις τελεία, κοίταξε διακριτικά τον μελλοντικό προϊστάμενό σου και να είσαι προετοιμασμένος: πιθανότατα θα του τρέχουν τα σάλια.

«Παίρνω τη δουλειά προσωπικά»
Σε κανονικές συνθήκες, αυτό είναι ένα τα πράγματα που μπορούν να οδηγήσουν ένα γραφείο στα πρόθυρα νευρικής κρίσης: ένας μανιακός με εμμονή στη λεπτομέρεια, που πάει συνεχώς τη δουλειά πίσω. Εσύ, όμως, θα το πλασάρεις εντελώς διαφορετικά. Δεν έχεις πρόβλημα να κάνεις υπερωρίες και να τσεκάρεις τα πράγματα εκατό φορές, προκειμένου να είσαι σίγουρος. Οι τελευταίες πινελιές είναι αυτές που συνήθως δίνουν το κάτι παραπάνω σε μια δουλειά. Αυτό που σε ενδιαφέρει σε κάθε περίπτωση είναι το τελικό αποτέλεσμα κι αν αυτό είναι τέλειο, τότε ποιος θα θυμάται ότι στην πορεία κουράστηκε λίγο παραπάνω; Ετσι κι αλλιώς, δεν σκοπεύεις να φορτώσεις την τελειομανία σου στους άλλους και απλώς να τους γεμίσεις με άγχος. Αν σου βγαίνει αυθόρμητα, κάνε δεύτερο check. Καμιά φορά κάνει όλη τη διαφορά.

«Καμιά φορά κολλάω στη δουλειά»
Δεν θέλεις να δείξεις πως το μοναδικό ελάττωμά σου είναι ότι είσαι υπερβολικά φιλότιμος (αυτό θυμίζει ατάκα από παλιά ελληνική κωμωδία) ούτε, βέβαια, να δώσεις στο μελλοντικό αφεντικό σου την ιδέα ότι μπορείς να χτυπάς συνεχώς υπερωρίες. Το θέμα είναι να το περάσεις αλλιώς: ότι δεν κλείνεις το διακόπτη με το που φεύγεις από το γραφείο, αλλά σκέφτεσαι τη δουλειά σου ακόμα και τα Σαββατοκύριακα προσπαθώντας να βρεις καινούργιες ιδέες. Ενα χαλαρωτικό weekend στο εξοχικό πάντα είναι η καλύτερη έμπνευση κι εσύ δεν χρειάζεται να δείξεις ότι βγάζεις ρίζες μπροστά στο κομπιούτερ για να κάνεις καλή εντύπωση. Αν ο μελλοντικός εργοδότης σου ξέρει ότι παίρνεις τη δουλειά στα σοβαρά και δεν τη βλέπεις σαν υποχρέωση που διεκπεραιώνεται αυστηρά στο ωράριο 9.00-17.00, πίστεψέ μας, θα σε προτιμήσει με κλειστά μάτια.