Την Πρωτομαγιά του 1886 οι εργάτες στις Ενωμένες Πολιτείες της Αμερικής ξεσηκώνονται ενάντια στο καθεστώς της απάνθρωπης εκμετάλλευσης ζητώντας: Οκτώ ώρες δουλειάς! - Οκτώ ώρες μόρφωση και διασκέδαση! - Οκτώ ώρες ύπνο!

Μερικοί εργοδότες έφεραν με μεγάλα έξοδα κίτρινους για να σπάσουν την απεργία. Στις 3 Μάη 10 χιλιάδες άνεργοι είναι συγκεντρωμένοι έξω από ένα μεγάλο εργοστάσιο και αποδοκιμάζουν τους απεργοσπάστες. Ξαφνικά, χωρίς κανένα λόγο ή προειδοποίηση, οι αστυνομικοί και οι στρατιώτες πυροβολούν πάνω στο πλήθος.

Οι πρώτοι νεκροί πέφτουν, ενώ τα πρώτα κόκκινα μαντήλια, βαμμένα από το αίμα των χτυπημένων, γίνονται οι σημαίες της εξέγερσης! Οι εργάτες οργισμένοι χτυπιούνται με το στρατό και την αστυνομία. Μόνο αφού ήρθαν ενισχύσεις κάμφθηκαν οι εργάτες.

Ποτέ δεν έγινε γνωστό πόσοι ήταν οι νεκροί και οι τραυματίες αυτού του μακελειού. Η αγανάκτηση ανάμεσα στους εργάτες κορυφώνεται, κυκλοφορούν προκηρύξεις που καλούν για συγκέντρωση.

Την άλλη μέρα 15.000 εργάτες συγκεντρώνονται. Οι αστυνομικοί αποφεύγουν να χτυπήσουν τη μέρα και περιμένουν τη νύχτα για να αρχίσουν σε μεγαλύτερη κλίμακα τη σφαγή. Το πρώτο απόσπασμα από 125 αστυνομικούς δοκίμασε να πέσει πάνω στους συγκεντρωμένους εργάτες.

Παρά την ηρωική αντίσταση των εργατών θα επικρατήσει η αστυνομία με εκατοντάδες νεκρούς και ομαδικές συλλήψεις, κλείσιμο των σοσιαλιστικών εφημερίδων, οχτώ από τους διευθυντές των οποίων θα περάσουν από δίκη το Νοέμβριο του 1887: οι Πάρσονς, Φίσερ, Ένγκελς, Σπάις, Λινγκ, Νιμπ, Σβαμπ, Φίλντεν. Τέσσερις θα απαγχονιστούν, ένας θα συντρίψει ο ίδιος το κεφάλι του καπνίζοντας ένα τσιγάρο με δυναμίτη και οι τρεις υπόλοιποι θα μείνουν 7 χρόνια στα κάτεργα.