Ο ερχομός της άνοιξης ξυπνά τη λίμπιντό μας και μας ωθεί να αναζητήσουμε ερωτικό σύντροφο. Η αναφορά γίνεται στους ανθρώπους εκείνους που πρόσφατα έμειναν μόνοι τους ή εξακολουθούν να είναι μόνοι, αλλά και σε αυτούς που αναζητούν ή περιμένουν καρτερικά τον κατάλληλο σύντροφο, ενώ τα απρόβλεπτα βέλη του έρωτα όλο... λοξοδρομούν και δεν λένε να βρουν τον πραγματικό στόχο τους.

Έχοντας χάσει την επαφή με το άλλο φύλο, για παράδειγμα εξαιτίας ενός χωρισμού, φυσικό είναι αρκετοί άνθρωποι να έχουν κλειστεί στον εαυτό τους, να έχουν μετανιώσει που ίσως να αισθάνθηκαν αυτό το «κάτι παραπάνω» και τελικά έμειναν για άλλη μια φορά μόνοι.

Όμως, τα πράγματα πάντα αλλάζουν στη ζωή μας, πολλές φορές προς το καλύτερο, όπως, ας πούμε, την άνοιξη! Είναι η μοναδική εποχή που «δημιουργεί». «Συνδράμει» τα λουλούδια, που μέχρι πριν από την εμφάνισή της δεν ανθίζουν.

«Ενθαρρύνει» τον ήλιο, που δεν είχε τη δύναμη (ή τη διάθεση) να ζεστάνει. «Ευοδώνει» το ξύπνημα των ζώων. Και σε αυτό το σημείο προκύπτει το εξής ερώτημα για όλους μας: Αλήθεια, ο ερχομός της άνοιξης, και με τον τρόπο που αυτή η εποχή επηρεάζει τα πάντα γύρω μας, πρέπει να αφήνει αδιάφορους και ασυγκίνητους κάποιους εξαιτίας ενός χωρισμού;

Η απάντηση είναι μία και μοναδική: Ασφαλώς και όχι! Η άνοιξη ως εποχή είναι ικανή να επηρεάσει και την ψυχολογία του ανθρώπου, και αυτό όλοι μας το έχουμε βιώσει, άλλοι λιγότερο και άλλοι περισσότερο, πρόσφατα ή παλαιότερα.

Δημιουργεί ψυχική και πνευματική ευφορία χάριν της αρμονικής θερμοκρασίας του περιβάλλοντος και αναδεικνύει τις ομορφιές της φύσης. Άρα, όσοι είναι μόνοι μπορούν με περισσότερη ευκολία και σε πιο θετικό περιβάλλον να αφιερώσουν χρόνο στην ανεύρεση ενός νέου συντρόφου.