Προσδιορίζει όλους εκείνους τους φυσικούς ή τεχνητούς τόπους για την περιποίηση και την αναζωογόνηση του σώματος. Πρόκειται για κέντρα αισθητικής ή φυσικά θέρετρα όπου συνήθως γίνεται χρήση ιαματικών λουτρών με μεταλλικά ύδατα. Αντίστοιχα με το βαλανείο και τις θέρμαις των αρχαίων Ελλήνων η λέξη «σπα» στην εποχή μας προσδιορίζει την καλοπέραση, την ξενοιασιά και τον απόλυτο φιληδονισμό.

Η λέξη προέρχεται από τη βελγική πόλη Σπα στην περιφέρεια της Λιέγης (Spa, province de Liège), μια μικρή κωμόπολη μόλις 10.000 κατοίκων που, αν και ήταν γνωστή για τα ιαματικά λουτρά της από τη ρωμαϊκή εποχή, απέκτησε πανευρωπαϊκή φήμη το 18ο αιώνα όταν καθιερώθηκε ως θέρετρο της καλής κοινωνίας και μόνιμη λουτρόπολη της αριστοκρατικής Ευρώπης. Γι’ αυτό και εδώ λειτούργησε το πρώτο σύγχρονο καζίνο της Ευρώπης.

H πόλη Σπα συγκέντρωνε -εκτός από την αριστοκρατία- και τους διανοούμενους της Ευρώπης, όπως ο Βίκτωρ Ουγκό, ο Αλέξανδρος Δουμάς, ο Καζανόβα και άλλοι, οι οποίοι πρωτογνώριζαν τις αρωματοθεραπείες, τα ζεστά και κρύα λουτρά. Όλα αυτά,δηλαδή, που στα μέρη μας ήταν γνωστά από την αρχαιότητα και διατηρήθηκαν και στην περίοδο της τουρκοκρατίας (Αιδηψό, Καΐάφα, Λαγκαδά, Σμόκοβου, Νιγρίτα και αλλού). Τελικά,  καθιερώθηκε η ο ονομασία της βελγικής πόλης Σπα για να δηλώσει κάτι που οι Ελληνες χρησιμοποιούσαν ασταμάτητα από την αρχαιότητα ως τις μέρες μας.

Πηγή PERIERGA